Stulecie odzyskania Niepodległości to świetna okazja by przypomnieć
bohaterów - patronów miejsc (ulic, szkół, parafii, osiedla) mających
swój wkład w historię Polski oraz przejawiających wartości patriotyczne.
Do tych osób należy zaliczyć:
Ignacy Jan Paderewski ( na Suchaninie znajduje ulica oraz szkoła jego imieniem),
Marszałek Ferdinand Foch ( osiedle Wzgórze Focha w sąsiedztwie Suchanina na terenie dzielnicy Aniołki ),
Powstańcy Warszawscy (ulica na terenie Suchanina),
Św. Maksymilian Kolbe (parafia pod jego wezwaniem),
W dniu dzisiejszym przedstawię:
Ignacy Jan Paderewski 1860-1941. Urodził się w Kuryłówce na Podolu. Był wybitnym pianistą oraz kompozytorem. Działał również społecznie oraz jako polityk. Studiował muzykę w Instytucie Muzycznym w Warszawie oraz pianistykę w Wiedniu. W wieku 32 lat odbył trasę koncertową w USA. Inicjator i fundator wybudowania pomnika Grunwaldzkiego w Krakowie w 1910r. W czasie I wojny światowej intensywnie działał na rzecz polskiej niepodległości - zorganizował 300 wieców i spotkań w czasie których w połączeniu z koncertowaniem promował powrót państwa polskiego. Działał na rzecz werbunku do polskich ochotniczych oddziałów wojskowych w Paryżu ( w wyniku jego starań do Armii Polskiej zgłosiło się około 30 tysięcy ochotników z USA). Był członkiem Komitetu Narodowego Polskiego w USA - złożył Prezydentowi Stanów Zjednoczonych (Thomas Woodrow Wilson) memoriał przekonywujący go o konieczności odbudowy Polski jako niepodległego państwa. To dzięki niemu 8 stycznia 1918 roku Prezydent USA w orędziu do kongresu zawarł punkt w którym była mowa o niepodległej Polsce. Zabiegał również z sukcesami do uznania niepodległości Polski poprzez deklarację przez Francję, Wielką Brytanię oraz Włochy 3 czerwca 1918r. 25 grudnia 1918r. przybył wraz żoną do Gdańska (Nowy Port) na brytyjskim krążowniku "Concord", noc spędził w hotelu "Danzigerhof". Następnego dnia udał się do Poznania - gdzie jego wizyta była bezpośrednią przyczyną wybuchu Powstania Wielkopolskiego - dzięki któremu Wielkopolska znalazła się w granicach II Rzeczypospolitej Polski.
W styczniu Józef Piłsudski (Naczelnik Państwa Polskiego) powołał go na stanowisko premiera oraz ministra spraw zagranicznych- był osobą apolityczną, niezrzeszoną z żadnym stronnictwem - liczyło się dla niego dobro Polski i działanie ponad podziałami. Wspólnie z Romanem Dmowskim stanowił delegację podczas Paryskiej Konferencji Pokojowej. W imieniu Polski złożył 28 czerwca podpis pod Traktatem Wersalskim. 9 grudnia 1919 roku ustąpił z funkcji premiera i w kolejnym roku wyjechał do Szwajcarii. Nadal reprezentował Polskę oraz jej interesy poprzez działalność przy Radzie Ambasadorów oraz Lidze Narodów. Będąc w Szwajcarii zaangażował się w latach 30-tych XX wieku w ruch antysanacyjny ( w opozycji do Polskiego Rządu). Spotkał się również w swoim domu w Szwajcarii z Wincentym Witosem, gen. Władysławem Sikorskim czy gen. J. Hallerem. Po wybuchu drugiej Wojny Światowej objął przewodnictwo w powstałej w Francji Radzie Narodowej RP a jego Szwajcarski dom stał się zarazem istotnym miejscem polskiej emigracji politycznej.
W 1940 wyjechał do USA gdzie organizował pomoc dla ofiar wojennych w Polsce oraz w przemówieniach, spotkaniach politycznych a także publikacjach w prasie apeluje do świata o pomoc dla polaków. Umarł 29 czerwca 1941 roku w Nowym Jorku - został pochowany na cmentarzu wojskowym Arlington w Waszyngtonie.
W 1992 roku jego prochy zostały sprowadzone do Ojczyzny i są złożone w archikatedrze św. Jana w Warszawie. Zgodnie z wolą samego Ignacego Paderewskiego jego prochy spoczęły w niepodległej Polsce.
Był wybitnym muzykiem który koncertował w USA, Kanadzie, Europie (Francja, Belgia, Wielka Brytania, Szwajcaria, Włochy, Polska, Austrio-Węgry, Niemcy, Hiszpania, Czechy), Australii i Nowej Zelandii.
Z działalności koncertowej zarabiał na owe czasy krocie, które pozwoliły mu żyć bardzo dostatnie (często mieszkał w hotelach oraz był filantropem). Nie rzadko udzielał również koncertów charytatywnie - oddając zyski z nich dla ofiar wojny i kombatantów.
Odznaczony m.in. Wielką Wstęgą Orderu Orła Białego, Wielką Wstęgą Orderu Polonia Restituta i pośmiertnie Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari.
W Szkole Podstawowej nr 42 im. I. Paderewskiego na Suchaninie znajduję się hol poświęcony jego pamięci.
W najbliższych dniach postaram się przybliżyć kolejne wymienione osoby oraz opisać jaki posiadają wkład dla Polski.
Źródła:
Do tych osób należy zaliczyć:
Ignacy Jan Paderewski ( na Suchaninie znajduje ulica oraz szkoła jego imieniem),
Marszałek Ferdinand Foch ( osiedle Wzgórze Focha w sąsiedztwie Suchanina na terenie dzielnicy Aniołki ),
Powstańcy Warszawscy (ulica na terenie Suchanina),
Św. Maksymilian Kolbe (parafia pod jego wezwaniem),
W dniu dzisiejszym przedstawię:
Ignacy Jan Paderewski 1860-1941. Urodził się w Kuryłówce na Podolu. Był wybitnym pianistą oraz kompozytorem. Działał również społecznie oraz jako polityk. Studiował muzykę w Instytucie Muzycznym w Warszawie oraz pianistykę w Wiedniu. W wieku 32 lat odbył trasę koncertową w USA. Inicjator i fundator wybudowania pomnika Grunwaldzkiego w Krakowie w 1910r. W czasie I wojny światowej intensywnie działał na rzecz polskiej niepodległości - zorganizował 300 wieców i spotkań w czasie których w połączeniu z koncertowaniem promował powrót państwa polskiego. Działał na rzecz werbunku do polskich ochotniczych oddziałów wojskowych w Paryżu ( w wyniku jego starań do Armii Polskiej zgłosiło się około 30 tysięcy ochotników z USA). Był członkiem Komitetu Narodowego Polskiego w USA - złożył Prezydentowi Stanów Zjednoczonych (Thomas Woodrow Wilson) memoriał przekonywujący go o konieczności odbudowy Polski jako niepodległego państwa. To dzięki niemu 8 stycznia 1918 roku Prezydent USA w orędziu do kongresu zawarł punkt w którym była mowa o niepodległej Polsce. Zabiegał również z sukcesami do uznania niepodległości Polski poprzez deklarację przez Francję, Wielką Brytanię oraz Włochy 3 czerwca 1918r. 25 grudnia 1918r. przybył wraz żoną do Gdańska (Nowy Port) na brytyjskim krążowniku "Concord", noc spędził w hotelu "Danzigerhof". Następnego dnia udał się do Poznania - gdzie jego wizyta była bezpośrednią przyczyną wybuchu Powstania Wielkopolskiego - dzięki któremu Wielkopolska znalazła się w granicach II Rzeczypospolitej Polski.
W styczniu Józef Piłsudski (Naczelnik Państwa Polskiego) powołał go na stanowisko premiera oraz ministra spraw zagranicznych- był osobą apolityczną, niezrzeszoną z żadnym stronnictwem - liczyło się dla niego dobro Polski i działanie ponad podziałami. Wspólnie z Romanem Dmowskim stanowił delegację podczas Paryskiej Konferencji Pokojowej. W imieniu Polski złożył 28 czerwca podpis pod Traktatem Wersalskim. 9 grudnia 1919 roku ustąpił z funkcji premiera i w kolejnym roku wyjechał do Szwajcarii. Nadal reprezentował Polskę oraz jej interesy poprzez działalność przy Radzie Ambasadorów oraz Lidze Narodów. Będąc w Szwajcarii zaangażował się w latach 30-tych XX wieku w ruch antysanacyjny ( w opozycji do Polskiego Rządu). Spotkał się również w swoim domu w Szwajcarii z Wincentym Witosem, gen. Władysławem Sikorskim czy gen. J. Hallerem. Po wybuchu drugiej Wojny Światowej objął przewodnictwo w powstałej w Francji Radzie Narodowej RP a jego Szwajcarski dom stał się zarazem istotnym miejscem polskiej emigracji politycznej.
W 1940 wyjechał do USA gdzie organizował pomoc dla ofiar wojennych w Polsce oraz w przemówieniach, spotkaniach politycznych a także publikacjach w prasie apeluje do świata o pomoc dla polaków. Umarł 29 czerwca 1941 roku w Nowym Jorku - został pochowany na cmentarzu wojskowym Arlington w Waszyngtonie.
W 1992 roku jego prochy zostały sprowadzone do Ojczyzny i są złożone w archikatedrze św. Jana w Warszawie. Zgodnie z wolą samego Ignacego Paderewskiego jego prochy spoczęły w niepodległej Polsce.
Był wybitnym muzykiem który koncertował w USA, Kanadzie, Europie (Francja, Belgia, Wielka Brytania, Szwajcaria, Włochy, Polska, Austrio-Węgry, Niemcy, Hiszpania, Czechy), Australii i Nowej Zelandii.
Z działalności koncertowej zarabiał na owe czasy krocie, które pozwoliły mu żyć bardzo dostatnie (często mieszkał w hotelach oraz był filantropem). Nie rzadko udzielał również koncertów charytatywnie - oddając zyski z nich dla ofiar wojny i kombatantów.
Odznaczony m.in. Wielką Wstęgą Orderu Orła Białego, Wielką Wstęgą Orderu Polonia Restituta i pośmiertnie Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari.
W Szkole Podstawowej nr 42 im. I. Paderewskiego na Suchaninie znajduję się hol poświęcony jego pamięci.
W najbliższych dniach postaram się przybliżyć kolejne wymienione osoby oraz opisać jaki posiadają wkład dla Polski.
Źródła:
[https://www.polskieradio.pl/39/247/Artykul/273178,Ignacy-Jan-Paderewski?fbclid=IwAR3KPFKoGoVZ_siFrX-KWCCf3n3DXcQ5abLJ7AluToTxVeSyYksRneOXHgU
[https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/Paderewski-Ignacy-Jan;3953175.html?fbclid=IwAR1A9pahiF_LH_sOAcNODBL_hdLIiaOWPgzq37QrmghKjjZ5lS-C2cWC64w
http://www.paderewski.muzykologia.uj.edu.pl/ignacy-jan-paderewski/kalendarium?fbclid=IwAR0Yfc2R51I3oL2--l7Za6WiMhxk0Qo67NiPrtcff2RDl9u5EdUZomM0404
Komentarze
Prześlij komentarz